O książce: 2007 / Problematycznym centrum książki, która łączy dzieła z różnych lat, są pytania o to, czym jest utwór fikcyjny jaka jest jego natura i znaczenie, jakie znaczenia ujawnia się w jego istnieniu oraz jakie sposoby naukowej analizy, interpretacji i rozumienia mogą być adekwatne do jego istoty. Podstawą odpowiedzi na te pytania jest opracowana przez autora teoria dzieła literackiego jako integralności artystycznej. W pierwszej części książki analizowane jest kształtowanie się koncepcji dzieła jako integralności artystycznej w okresie przejścia od tradycjonalizmu do era indywidualnego autora w rozwoju literatury. Część druga przedstawia rozwój teorii integralności artystycznej w konkretnych analizach stylu, rytmu i kompozycji rytmicznej dzieł poetyckich i prozatorskich. Związki między cechami gatunkowymi, gatunkowymi i stylowymi rozpatrywane są oddzielnie, ukazując z różnych stron integralność dzieł literackich epoki danego autora. Część trzecia precyzuje ontologiczny charakter dzieła literackiego jako bytu-komunikacji, który może być adekwatnie zrozumiany przez świadomość dialogową w świetle filozofii i filologii dialogu. Drugie wydanie książki uzupełniają napisane na ten temat prace i opublikowane w ostatnich latach po wydaniu pierwszego wydania. Uogólniająca charakterystyka relacji pomiędzy teorią dialogu a teorią dzieła literackiego jako integralności artystycznej została przedstawiona w końcowej części książki..